Zomervakantie in zicht

Geplaatst op: 
Vrijdag, 12 augustus, 2016 - 20:24

Vakantie... er even tussenuit, een andere manier van leven: een ontspannende tijd voor de kinderen en ouders, weg van de dagelijkse sleur naar een nieuwe, onbekende omgeving.

Toch brengt het vaak wat onzekerheid en vraagtekens teweeg.
Anja deelt met ons, hoe ook zij naar haar vakantie uitkijkt maar wel met enige schroom...

Zomervakantie in zicht

De nacht van zondag op maandag drong het tot me door…
Nog maar één week en de kindjes zijn thuis van school; een hele zomervakantie lang!
Het is iets om naar uit te kijken, maar ook iets waartegen ik wat op zie. Kindjes thuis betekent leven in de brouwerij. Samen leuke dingen doen, op stap gaan, genieten van onze tuin maar … ook niet meer rusten wanneer dit nodig is omdat het nu eenmaal niet altijd meer uitkomt. Ik vind het niet leuk om me even terug te trekken wanneer ze thuis zijn. Niet dat ik dagen in mijn bed of zetel lig, maar ik heb letterlijk de stilte en een rustig huis nodig om wat bij te komen.

Wat ik al gaandeweg geleerd heb, is de vakantie heel goed te plannen. Niet alleen op gebied van opvang bij de grootouders of kampen en activiteiten, maar ook onze gezinsvakantie. Dit laatste is nu waar het schoentje wat wringt…  Geen paniek! De gezinsvakantie is tijdig vastgelegd, vooral ook om een vierpersoonskamer vast te krijgen en te kunnen genieten van vroegboekkortingen. Het blijft op vakantie gaan in het hoogseizoen.
Om het wat betaalbaar te houden gaan we met de auto. We gaan niet té ver weg, maar wel ver genoeg om de zomerse temperaturen niet te mislopen.
Onderweg wordt het wel een paar keer stoppen. Gelukkig is dit niet enkel voor mezelf, maar ook voor de kinderen. Vorig jaar hebben we zelfs een tussenstop van een aantal dagen ingepland om de rit van Italië naar huis te kunnen overbruggen. Dit jaar blijven we wat dichter in de buurt en gaan we naar Frankrijk. De autorit wordt weer moeilijk, maar eenmaal ter plekke is het de moeite (hoop ik)!
We hebben gekozen voor een hotel met een vierpersoonskamer en een hele grote tuin met zwembad, zodat de kindjes (én ik) kunnen bewegen. Deze keer hebben we het verblijf geboekt met halfpension. Vorig jaar hadden we enkel kamer met ontbijt maar de extra kost van twee maal per dag uit eten weegt wel zwaar door.
Geen tenten of caravans voor ons. Ik krijg mijn man er met geen stokken in, zeker niet voor een langere periode. Geen vakantiehuisje meer, wat duur én je staat zelf in voor je inkopen en eten klaarmaken.
Wanneer je aan de kinderen vraagt wat ze het liefste willen doen in Frankrijk, dan is hun antwoord in koor:
in het zwembad spelen en ploeteren. Maar ik ben ook van mening dat, als je je zo ver verplaatst, je ook wat moet opsnuiven van de cultuur, de sfeer, de gastronomie, la dolce vita…

Daar knijpt mijn buikje nu even van samen…
Vorig jaar had ik namelijk al een heel programma uitgetekend – letterlijk uitgeknipt en in elkaar geplakt. Per dag een uitstap of activiteit in een bepaalde regio; iets leuks voor mijn man, de kinderen, mezelf. Heerlijk was dat. Gewoon opstaan, kijken welk weer het buiten is, overleggen hoe ver we zouden rijden, luisteren naar mijn lichaam (kan ik die dag wat meer aan of niet), goede afwisseling tussen actie en rust,…
Ik was er ruim op voorhand mee bezig; zalig vond ik dat!
Dit jaar… ben ik het gewoon uit het oog verloren. Ja, ondanks het feit dat ik thuis ben. Ik ben dan ook met zoveel andere dingen bezig geweest (loopbaanbegeleiding plannen, opleiding in orde brengen, naar kiné, steunzolen tot drie keer toe aanpassen,…) dat het me helemaal ontgaan is. Schandalig, ik weet het!
Ik ben dan ook deze ochtend onmiddellijk de nodige reisboeken gaan inslaan zodat ik de komende dagen onze vakantie kan beginnen plannen. Het zal niet zo uitgewerkt zijn als vorig jaar, maar ik wil er echt wat van maken! Uiteindelijk is het altijd leuk wanneer je een alternatief programma kan aanbieden als het even wat minder gaat. Liggen aan het zwembad is altijd een optie… maar ik ga natuurlijk op zoek naar die extra’s die een vakantie onvergetelijk maken. Gewoon omdat ik ik ben.

Bron: gegevens blog Anja

Voor vragen over dit artikel kan je mailen naar info@raliga.be