Sylvie getuigt

Ik ben 41 jaar en bij mij is RA vastgesteld.
Ik heb 7 kinderen en ik moet dus ook altijd verder doen, of het nu gaat of niet. Ik neem Ledertrexate en dat helpt mij wel goed.
Ik heb vooral last van mijn knieën en polsen en door de medicatie voel ik de ziekte nog onderdrukt aanwezig zijn.

Maar de gedachte dat mijn lichaam zonder medicatie naar de maan is, maakt mij zeer verdrietig.
Ook denk ik vaak aan de toekomst en dan maak ik me zorgen over hoe het verder zal gaan?
Niet gemakkelijk maar we kunnen niet anders dan ons erbij neerleggen.
Veel sterkte aan iedereen!

Voel jij je onbegrepen of mis je steun van je familie, vrienden of op het werk?
Of wil je graag meehelpen om meer mensen over reumatoïde artritis in te lichten?

Doe mee met onze communicatiecampagne
Maak reumatoïde artritis bespreekbaar!